- GORGUS
- I.GORGUSGraece Γοργὸς unus ex tribus amnibus, qui in Tigrim influunt, Ptol. memoratis, de quo vide Salmas. ad Solin. p. 698.II.GORGUSfil Theronis, Agrigentinorum tyranni, quomodo Patrem, in invadenda tyrannide adiuverit, vide Polyaen. l. 6.III.GORGUSfil. Aristomenis Meslenii, cui pater nondum octo decenni puellam rusticam iunxit, hac occasione: Induciarum fiduciâ securius vagantem septem sagirtarii Cretenses cum cepislent lorisqueve pharetrarum vinctum, quod nox appeteret, in tugurium agri Messeniaci pertraxissent, in quo habitabat virgo cum matre vidua; virgo per somnium nocte priore viso, lupos illuc pertrahentes Leonem vinctum ungues non habentem, ipsam a leone suâ ope ex soluto et unguibus armato laniatos esse, postquam Aristomenis nomen a patre edocta est, somnium intellexit. Itaque vinum Cretensibus largiter fudit, illisque somno sepultis, pugione uni eorum surrepto, Aristomenis vincula abscidit, qui hoc pacto liberatus insidiatores interfecit, et pro navata saluti suae opera, virginem Gorgo uxorem dedit. Hic postea Mesleniis, post captam Eiram, novas sedes quaerentibus, cum Manticlo, a patre dux datus, illos in Sciiliam deduxit, qui urbe Zancle ibi occupatâ, Messenem, a patria sua, eam appellarunt. Pau. Messen. Athen. l. 3. p. 92. et l. 7. p. 322. etc.IV.GORGUSrerum metallicarum vir callentissimus, cuius opera in multis usus est Alexander. Strab. l. 15. p. 700. Καὶ χρυσεῖα καὶ αργυρεῖα οὐ πολὺ ἄποθεν ἐν ἄλλοις ὄρεσιν ἱςτορεῖται καλὰ, ὡς ἐδήλωσε Γόργος ὁ μεταλλευτής.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.